باز هم خواهد آمد و چشم های ما را با دیدن جمالش روشن خواهد کرد و در دل هامان دانه های نور خواهد کاشت.

باز هم خواهد آمد و در گوش هامان آیه های مهر خواهد خواند؛ در دل هامان شوق خواهد ریخت و تارهای قلب مان را آن چنان به لطف خود خواهد نواخت که آهنگ خدا سراسر وجودمان را لبریز از عشق کند.

وقتی بیاید، سحرگاهان، شانه هامان را به مهربانی تکان خواهد داد و ما را از جای گرم خواب، به مهمانی ستاره ها خواهد برد. چشم هامان را با آب سرد خواهد شست و آسمان نیمه های شب را نشان مان خواهد داد. آن گاه، ما را با یک عالم ستاره که تا نزدیکی پشت بام خانه هامان پایین آمده اند، آشتی خواهد داد؛ آن وقت، نسیم سحرگاه زیر پوست مان خواهد خزید و شنیدن قل قل سماور شنیدنی تر خواهد شد.

باز هم خواهد آمد و از هزار هزار خانه روشن، صدای نرم و آرام مناجات سحر را به آسمان خواهد برد و با خودش گروه گروه فرشتگان آسمان را به زمین خواهد آورد. آن وقت، پنجره بسته قلب ها را خواهد گشود و پرده ها را از مقابل چشم ها کنار خواهد زد و گوش های منتظر ما را شنیدن سوره قدر خواهد کرد.

باز هم خواهد آمد و روزها قدم به قدم در پیاده روها با ما خواهد آمد؛ و این بار ما را در مقابل گداهایی که در پیاده روها بر زمین نشسته اند، نگه خواهد داشت. همان جا طعم تلخ گرسنگی را در حلق مان خواهد ریخت. آن وقت، لب های ترک خورده تشنگی را نشان مان خواهد داد و معنای عطش را به ما خواهد نوشاند.

باز هم خواهد آمد و سجاده های نماز را خواهد گشود؛ دست ها را به سوی آسمان خواهد برد و چشم ها را با اشک ها پیوند خواهد زد.

باز هم خواهد آمد و ما را به مهمانی باغ سبز خدا خواهد برد.

مقدم با صفایش را از صمیم قلب گرامی بداریم و روی ماه او را عاشقانه ببوسیم.

این عکس رو از بچه ها توی حیاط پایگاه بسیج طرود قبل از شروع کلاس دقیقا ساعت 7 صبح گرفتم.

استقبال بچه ها از کلاس هایی که براشون گذاشتیم اونقدر زیاد بود که قبل از شروع کلاس پشت در کلاس تا اومدن مربی منتظر میموندن.